1. METRYCZKA
Rok akademicki
2023/2024
Wydział
Nauk o Zdrowiu
Kierunek studiów
Zdrowie Publiczne
Dyscyplina wiodąca
Nauki o zdrowiu
Profil studiów
ogólnoakademicki
Poziom kształcenia
I stopnia
Forma studiów
stacjonarne
Typ modułu/przedmiotu
obowiązkowy
Forma weryfikacji efektów uczenia się
zaliczenie
Jednostka/jednostki prowadząca/e
Zakład Profilaktyki i Zagrożeń Środowiskowych, Alergologii i Immunologii
Kod jednostki
NZC
Kierownik jednostki/kierownicy jednostek
Prof. dr hab. n. med. Bolesław Samoliński
Koordynator przedmiotu
Dr hab. n. med. i n o zdr. Barbara Piekarska
Adres mailowy koordynatora przedmiotu
barbara.piekarska@wum.edu.pl
Osoba odpowiedzialna za sylabus
Dr hab. n. med. i n o zdr. Barbara Piekarska
Prowadzący zajęcia
Dr hab. n. med. i n o zdr. Barbara Piekarska
2. INFORMACJE PODSTAWOWE
Rok studiów
II rok
Semestr studiów
I semestr
Suma godzin
50
Liczba punktów ECTS
2
Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim
Samodzielna praca studenta
3. CELE KSZTAŁCENIA
1.
Przekazanie podstawowych informacji na temat kształtowania się prawa ochrony środowiska w skali międzynarodowej, wspólnotowej i polskiej.
2.
Ukazanie ochrony środowiska w wymiarze międzynarodowym, europejskim i krajowym.
3.
Analiza międzynarodowych instytucji prawnych służących ochronie środowiska.
4.
Rozbudzanie świadomości ekologicznej wobec problemów globalnych i transgranicznych.
4. EFEKTY UCZENIA SIĘ
Wiedzy – Absolwent zna i rozumie:
1.
Wiedza - numer efektu uczenia sie
EK_ZP1_W03
Wiedza - efekty w zakresie
Definiuje podstawowe pojęcia opisujące stan zdrowia populacji
2.
Wiedza - numer efektu uczenia sie
EK_ZP1_W05
Wiedza - efekty w zakresie
Definiuje wpływ czynników behawioralnych i środowiskowych na stan zdrowia
3.
Wiedza - numer efektu uczenia sie
EK_ZP1_W20
Wiedza - efekty w zakresie
Określa skutki prawne podstawowych przepisów formalnoprawnych w dziedzinie prawa administracyjnego
4.
Wiedza - numer efektu uczenia sie
EK_ZP1_W06
Wiedza - efekty w zakresie
Prezentuje główne zagrożenia zdrowia i problemy zdrowotne ludności Polski w tym społeczeństw lokalnych
5.
6.
Umiejętności – Absolwent potrafi:
1.
Umiejęstności - numer efektu uczenia sie
EK_ZP1_U09
Umiejętności - efekty w zakresie
Formułuje własne wnioski w oparciu o wiedzę teoretyczną
2.
Umiejęstności - numer efektu uczenia się
EK_ZP1_U14
Umiejętności - efekty w zakresie
Wyraża swoją wiedzę pisemnie i ustnie (np. poprzez przeprowadzenie prezentacji) na poziomie akademickim
3.
Umiejęstności - numer efektu uczenia się
EK_ZP1_U16
Umiejętności - efekty w zakresie
Przeprowadza analizę wybranych uwarunkowań problemów zdrowotnych i społecznych
4.
Umiejęstności - numer efektu uczenia się
EK_ZP1_U15
Umiejętności - efekty w zakresie
Formułuje sądy na temat spraw społecznych
5.
6.
Kompetencji społecznych – Absolwent jest gotów do:
1.
Kompetencje społeczne - numer efektu uczenia sie
EK_ZP1_K02
Kompetencje społeczne - efekty w zakresie
Rozpoznaje problemy, które są poza zakresem jej/jego kompetencji i wie, do kogo zwrócić się o pomoc, z uwzględnieniem umiejętności współpracy zespole interdyscyplinarnym
2.
Kompetencje społeczne - numer efektu uczenia sie
EK_ZP1_K09
Kompetencje społeczne - efekty w zakresie
Potrafi samodzielnie i krytycznie uzupełniać wiedzę i umiejętności, poszerzone o wymiar interdyscyplinarny
3.
Kompetencje społeczne - numer efektu uczenia sie
EK_ZP1_K03
Kompetencje społeczne - efekty w zakresie
Cechuje się postawą odpowiedzialności za problemy środowiska lokalnego
4.
5.
6
5. Zajęcia
Zajęcia 11-20
Zajęcia 11.
Zajęcia 12.
Zajęcia 13.
Zajęcia 14.
Zajęcia 15.
Zajęcia 16.
Zajęcia 17.
Zajęcia 18.
Zajęcia 19.
Zajęcia 20.
Zajęcia 21-30
Zajęcia 21.
Zajęcia 22.
Zajęcia 23.
Zajęcia 24.
Zajęcia 25.
Zajęcia 26.
Zajęcia 27.
Zajęcia 28.
Zajęcia 29.
Zajęcia 30.
6. LITERATURA
Obowiązkowa
1. Wierzbowski B., Rakoczy B., Prawo ochrony środowiska: zagadnienia podstawowe, Warszawa 2018.
2. Prawo ochrony środowiska, pod red. M Górskiego, Warszawa 2018.
3. Instytucje prawa ochrony środowiska: geneza, rozwój, perspektywy, red. nauk. W. Radecki Warszawa 2010
4. Kenig-Witkowska Magdalena M. 2011. Międzynarodowe Prawo Środowiska. Wybrane zagadnienia systemowe. Lex a Wolters Kluwer Business. Warszawa
5. Gronowska B. i współ. Prawa Człowieka a Ochrona Środowiska - wspólne wartości i wyzwania. Katedra Praw Człowieka Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Mikołaja Kopernika ul. W. Bojarskiego 8, 87-100 Toruń 2018r.
2. Prawo ochrony środowiska, pod red. M Górskiego, Warszawa 2018.
3. Instytucje prawa ochrony środowiska: geneza, rozwój, perspektywy, red. nauk. W. Radecki Warszawa 2010
4. Kenig-Witkowska Magdalena M. 2011. Międzynarodowe Prawo Środowiska. Wybrane zagadnienia systemowe. Lex a Wolters Kluwer Business. Warszawa
5. Gronowska B. i współ. Prawa Człowieka a Ochrona Środowiska - wspólne wartości i wyzwania. Katedra Praw Człowieka Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Mikołaja Kopernika ul. W. Bojarskiego 8, 87-100 Toruń 2018r.
Uzupełniająca
1. Ciechanowicz-McLean J. Aktualne problemy nauki prawa ochrony środowiska. Globalne prawo środowiska i zrównoważony rozwój 2019. Studia Prawnoustrojowe 43 UWM
2. Ciechanowicz-McLean J., Zasady globalnego prawa środowiska, „Gdańskie Studia Prawnicze” 2019, nr 2.
3. Lisowska A. Ochrona środowiska. 2014 W: Red. Florczak A., Lisowska A. Organizacje międzynarodowe w działaniu. Wrocław 2014.
4. Szuma K. 2013. Prawo Ochrony Środowiska zarys wykładu wybór materiałów, tez orzeczeń sądów, kazusów oraz testów. Wydawnictwo C.H. Beck Warszawa 2013
5. Rosicki, R. (2010). Ogólna charakterystyka międzynarodowego prawa ochrony środowiska. Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, (3), 79-104. https://doi.org/10.14746/ssp.2010.3.04
6. Ciechanowicz-McLean J., Prawo ochrony środowiska jako kompleksowa dziedzina prawa – ustawa organiczna?, [w:] Zagadnienia systemowe prawa ochrony środowiska, red. P. Korzeniowski, ser. „Biblioteka problemów prawa ochrony środowiska”, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2015, s. 55–66.
7. Korzeniowski P. 2010. Zagadnienia systemowe prawa ochrony środowiska. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
2. Ciechanowicz-McLean J., Zasady globalnego prawa środowiska, „Gdańskie Studia Prawnicze” 2019, nr 2.
3. Lisowska A. Ochrona środowiska. 2014 W: Red. Florczak A., Lisowska A. Organizacje międzynarodowe w działaniu. Wrocław 2014.
4. Szuma K. 2013. Prawo Ochrony Środowiska zarys wykładu wybór materiałów, tez orzeczeń sądów, kazusów oraz testów. Wydawnictwo C.H. Beck Warszawa 2013
5. Rosicki, R. (2010). Ogólna charakterystyka międzynarodowego prawa ochrony środowiska. Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, (3), 79-104. https://doi.org/10.14746/ssp.2010.3.04
6. Ciechanowicz-McLean J., Prawo ochrony środowiska jako kompleksowa dziedzina prawa – ustawa organiczna?, [w:] Zagadnienia systemowe prawa ochrony środowiska, red. P. Korzeniowski, ser. „Biblioteka problemów prawa ochrony środowiska”, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2015, s. 55–66.
7. Korzeniowski P. 2010. Zagadnienia systemowe prawa ochrony środowiska. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
7. SPOSOBY WERYFIKACJI EFEKTÓW UCZENIA SIĘ
Sposób 1
Symbol przedmiotowego efektu uczenia się
EK_ZP1_W03, EK_ZP1_W05, EK_ZP1_W06, EK_ZP1_U09, EK_ZP1_U14, EK_ZP1_U15, EK_ZP1_U16
Sposoby weryfikacji efektu uczenia się
Udział w zajęciach
Kryterium zaliczenia
90% obecności na zajęciach
Sposób 2
Symbol przedmiotowego efektu uczenia się
EK_ZP1_W03, EK_ZP1_W05, EK_ZP1_W06, EK_ZP1_U09, EK_ZP1_U14, EK_ZP1_U15, EK_ZP1_U16, EK_ZP1_K02, EK_ZP1_K03
Sposoby weryfikacji efektu uczenia się
Kolokwium – test 30 pytań (pytania zamknięte), jednokrotnego wyboru. Test w formule on-line na platforie e-learning wum
Kryterium zaliczenia
uzyskanie minimum 60% ogólnej liczby punktów całego kolokwium
Sposób 3
Sposób 4
Sposób 5
8. INFORMACJE DODATKOWE
(informacje istotne z punktu widzenia nauczyciele niezawarte w pozostałej części sylabusa, np. czy przedmiot jest powiązany z badaniami naukowymi, szczegółowy opis egzaminu, informacje o kole naukowym)
Informacje dodatkowe
Przedmiot kończy się zaliczeniem przedmiotu. Student ma trzy podejścia aby zaliczyć przedmiot. Pierwsze podejście w trakcie trwania sesji zaliczeniowej/egzaminacyjnej. Dwa kolejne podejścia w sesji poprawkowej.